کد مطلب:276308 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162

انتقام آن حضرت از دشمنان خدا
از جمله القاب امام زمان - عجّل اللَّه فرجه الشریف - المنتقم است. و در كتاب كمال الدین به سند خود از امام صادق، از پدران بزرگوارش، از امیر المؤمنین - علیهم السلام - روایت كرده است كه پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود: هنگامی كه به سوی آسمان (به معراج) برده شدم، پروردگار من به من وحی فرمود كه: ای محمّد! من نظری به سوی زمین افكندم و تو را از آن اختیار نمودم و پیغمبر ساختم و اسم تو را از نام خود برگرفتم كه من محمودم و تو محمّدی، دوباره بر زمین نظری افكندم و علی را از آن برگزیدم و او را وصیّ و خلیفه و شوهر دختر تو قرار دادم و برای او هم، نامی از نام های خود برگرفتم، پس من علیّ اعلی هستم و او علی است و فاطمه و حسن و حسین را از نور شما خلق كردم.

آن گاه ولایت آنان را بر فرشتگان عرضه كردم تا هر كه پذیرفت در پیشگاه من از مقرّبین گردد. ای محمد! اگر بنده ای از بندگانم آن قدر عبادتم كند تا درمانده شود و بدنش مانند مشك پوسیده گردد، ولی در حالی كه منكر ولایت آنان باشد به نزد من آید، او را در بهشتم جای نخواهم داد، و در زیر عرشم سایه نخواهم بخشید. ای محمد! می خواهی آنان را ببینی؟ عرض كردم: آری پروردگارا! خداوند - عزّوجلّ - فرمود: سرت را بلند كن. پس سرم را بلند كردم كه به ناگاه انوار علی و فاطمه و حسن و حسین و علی بن الحسین، و محمد بن علی، و جعفر بن محمد، و موسی بن جعفر، و علی بن موسی، و محمد بن علی، و علی بن محمد، و الحسن بن علی، و محمد بن الحسن را - كه در میان ایشان - مانند ستاره درخشانی بپاخاسته بود، مشاهده نمودم.

عرض كردم: پروردگارا! این ها كیانند؟ فرمود: این ها امامان هستند، و این قائم است؛ آن كه حلال مرا حلال و حرام مرا حرام كند، و به وسیله او از دشمنانم انتقام می گیرم، و او برای اولیای من مایه راحت است و او است كه دل شیعیان و پیروان تو را از ظالمین و كافرین شفا می بخشد و لات و عزّی را تر و تازه بیرون می آورد، پس آن ها را خواهد سوزانید. البته فتنه و امتحان مردم با آنان سخت تر از فتنه گوساله و سامری خواهد بود. [1] .



[ صفحه 112]



همچنین در بحار به نقل از علل الشرایع به سند خود از عبد الرحیم قصیر از حضرت ابوجعفر امام باقرعلیه السلام روایت كرده كه فرمود: هرگاه قائم ما بپاخیزد، حمیرا به سوی او بازگردانده شود تا حدّ تازیانه به او بزند تا انتقام فاطمه دخت محمدصلی الله علیه وآله را از او بگیرد. گفتم: فدایت شوم؛ چرا حدّ تازیانه به او می زند؟ فرمود: به خاطر تهمتی كه بر مادر ابراهیم زد. گفتم: پس چطور شد كه این كار (حد زدن) را خداوند برای زمان حضرت قائم تأخیر انداخت؟ فرمود: به تحقیق خداوند - تبارك و تعالی - محمدصلی الله علیه وآله را رحمت فرستاد، ولی قائم علیه السلام را به منظور نقمت و كیفردهی برمی انگیزد. [2] .

و در همان كتاب بحار از مزار كبیر به سند خود از حضرت ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام آورده كه فرمود: هرگاه قائم ما بپاخیزد برای خدا و رسول او و همه ما خاندان پیغمبر انتقام خواهد گرفت. [3] .

و در همان كتاب به نقل از ارشاد دیلمی از امام صادق علیه السلام آمده: و دست بنی شیبه را می بُرد و بر در كعبه می آویزد و بر آن می نویسد: این ها دزدان كعبه هستند. [4] .

و در احتجاج از پیغمبرصلی الله علیه وآله در خطبه غدیر چنین نقل شده كه فرمود: توجّه كنید! خاتم امامان از ما مهدی - صلوات اللَّه علیه - می باشد. آگاه باشید! اوست چیره شونده بر همه دین، اوست انتقام گیرنده از ظالمین، اوست فاتح و منهدم كننده دژها، اوست كه تمام قبائل اهل شرك را نابود می سازد، اوست كه خون بهای تمام اولیای حقّ را می گیرد، اوست كه از دریای ژرف می نوشاند، اوست كه هر كسی را بر اساس فضل و شایستگی سمت می دهد، او برگزیده و منتخب خداوند است، او وارث همه علوم و محیط بر همه آن ها است، اوست كه از پروردگار خود خبر می دهد و حقایق ایمان به او را مطلع می سازد [برپای می دارد] ، او است كه صاحب رشاد و سداد در رأی و عمل می باشد، امور دین به او تفویض و واگذار شده و پیغمبران قبل و امامان پیشین به او مژده داده اند، او حجّت باقی است و بعد از او حجّتی نیست، و حقّی نیست مگر با او و نوری نیست جز نزد او، كسی بر



[ صفحه 113]



او غالب و منصور نمی شود. او ولیّ خداوند در زمین و حاكم الهی بر خلایق و امین پروردگار در ظواهر و اسرار است.

و در قسمت دیگری از این خطبه آمده است: ای گروه های مردم! نور مخصوص خداوند - عزّوجلّ - در وجود من است، سپس در وجود علی تجلّی خواهد كرد و سپس در نسل او تا قائم مهدی كه حقّ خداوند و هر حقّی را كه برای ما هست، می گیرد. [5] .

و در تفسیر قمی درباره آیه: «فَمَهِّلِ الكافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْداً»؛ [6] پس كافران را مهلت بده، آن ها را به اندك مهلتی. چنین آمده است: برای هنگام قیام قائم، پس او را بر جبّارها و طاغوت های قریش و بنی امیّه و سایر مردم برای من انتقام می گیرد. [7] .


[1] كمال الدين: 252:1.

[2] بحار الانوار: 314:52؛ و علل الشرايع: 267:2.

[3] بحار الانوار: 376:52.

[4] بحار الانوار: 338:52.

[5] الاحتجاج، 80:1.

[6] سوره طارق، آيه 18.

[7] تفسير القمي: 721.